Eftir tíu ára ferðalag, marga milljarða kílómetra og fimm ferðir í kringum sólina, er Rosetta geimfarið loks komið á áfangastað: Halastjörnuna 67P/Churyumov-Gerasimenko (nefnd eftir stjörnufræðingunum sem uppgötvuðu hana).
Rosetta er nú í um 100 km hæð yfir halastjörnunni og sendir upplýsingar um hana aftur til Jarðar. Næstu vikur mun Rosetta skyggnast eftir heppilegum lendingarstað fyrir lítinn kanna sem kallast Philae (borið fram Fí-lei) og er með í för.
Gangi allt upp verður Philae fyrsti kanninn sem lendir á halastjörnu síðar á þessu ári.
Ferðalaginu er þó ekki lokið þar. Rosetta mun elta halastjörnuna á ferð hennar um sólina og aftur út að Júpíter.
Að ári liðnu verður tvieykið næst sólinni á ferðalagi sínu um sólkerfið. Þar mun halastjarnan vakna til lífsins fyrir alvöru.
Halastjörnur eru rykugir íshnettir sem þýðir að þegar halastjarnan 67P færist nær sólinni byrjar ísinn að gufa upp. Þá verður til halinn sem við erum von að sjá á halastjörnum.
Því miður verður halastjarnan 67P ekki sjáanleg á næturhimninum án öflugs stjörnusjónauka, jafnvel þótt hún skarti hala. Þess í stað mun Rosetta gera nokkuð betra — færa okkur nærmyndir af því hvernig halastjörnur breytast í sólarljósinu.
Fróðleg staðreynd
Leiðangurinn er nefndur eftir Rosetta steininum, aldagamalli steintöflu sem gerði mönnum kleift að lesa egypsku híeróglífurnar. Rétt eins og Rosetta steinninn mun Rosetta leiðangur ESA efla skilning okkar á fortíðinni með því að svipta hulunni af ýmsum ráðgátum um leifarnar frá myndun sólkerfisins: Halastjörnunum.
Share:
